علت به تعویق افتادن نبرد امام حسین(ع)

امام حسین علیه السّلام برادرش عباس را همراه جمعی جلو فرستاد تا از هدف مهاجمان آگاه شوند. چون فهمیدند که به قصد جنگ یا گرفتن بیعت آمده اند، به دستور امام، آن شب را مهلت طلبیدند تا به عبادت و نماز بپردازند، و درگیری به فردا موکول شود.

علت به تعویق افتادن نبرد امام حسین(ع) چه بود؟
روز نهم ماه محرّم، تاسوعای سال ۶۱ هجری امام حسین علیه السّلام و یارانش در محاصره نیروهای کوفه بودند. روزی بود که آب را به روی اهل بیت علیهم السّلام و یاران امام بسته بودند، راه ها همه تحت کنترل بود تا کسی به امام نپیوندد.

 

تهدیدهای سپاه عمر سعد، جدّی تر و حالت تهاجمی آنان به سوی خیمه ها بیشتر می شد. عصر روز پنجشنبه تاسوعا، ابن سعد با دستوری که از ابن زیاد دریافت کرده بود، آماده جنگ با حسین علیه السّلام شد. گروهی از سپاه کوفه به سوی خیمه گاه امام تاختند. امام کنار خیمه اش نشسته و به شمشیر تکیه داده بود.

 

حسین علیه السّلام برادرش عباس را همراه جمعی جلو فرستاد تا از هدف مهاجمان آگاه شوند. چون فهمیدند که به قصد جنگ یا گرفتن بیعت آمده اند، به دستور امام، آن شب را مهلت طلبیدند تا به عبادت و نماز بپردازند، و درگیری به فردا موکول شود.

 

امام صادق علیه السّلام درباره محاصره شدن سیّدالشهداء در روز عاشورا فرموده است:
تاسوعا روزی است که حسین علیه السّلام و اصحاب او در کربلا محاصره شدند و سپاه شامیان بر ضدّ آنان گرد آمد. ابن زیاد و عمر سعد نیز از فراهم آمدن آن همه سوار خوشحال شدند و آن روز، حسین علیه السّلام و یارانش را ناتوان شمردند و یقین کردند که دیگر برای او یاوری نخواهد آمد و عراقیان نیز او را پشتیبانی نخواهند کرد.