درباره حضرت رقیه (س) چقدر می دانیم؟
رقیه از «رقی» به معنی بالا رفتن و ترقی گرفته شده است. گویا این اسم لقب حضرت بوده و نام اصلی ایشان فاطمه بوده است ؛ زیرا نام رقیه در شمار دختران امام حسین علیه السلام کمتر به چشم می خورد و به اذعان برخی منابع ، احتمال این که ایشان همان فاطمه بنت الحسین علیه السلام معروف به فاطمه صغری باشد ، وجود دارد.
در واقع ، بعضی از فرزندان امام حسین علیه السلام دو اسم داشته اند و امکان تشابه اسمی نیز در بین فرزندان آن حضرت وجود دارد.
گذشته از این ، در تاریخ نیز دلایلی بر اثبات این مدعا وجود دارد ؛ چنانه در کتاب تاریخ آمده است : « در میان کودکان امام حسین (ع) دختر کوچکی به نام فاطمه بود و چون امام حسین (ع) مادر بزرگوارشان را بسیار دوست می داشتند ، هر فرزند دختری که خدا به ایشان می داد ، نامش را فاطمه می گذاشت. همان گونه که هر چه پسر داشتند ، به احترام پدرشان امام علی علیه السلام وی را علی می نامید ». گفتنی است سیره دیگر امامان نیز در نام گذاری فرزندانشان چنین بوده است.
رقیه پس از واقعه عاشورا که خانواده امام حسین (ع) را به اسارت گرفتند او نیز توسط لشکر یزید به اسارت گرفته شد و آن ها را به مرکز خلافت یزید که شهر شام بود بردند. طبق نقل های متعدد هنگامی که لشکر یزید سر بریده شده امام علیه السلام را به شام آوردند و آن را به رقیه نشان دادند آن طفل سه ساله بسیار ناراحت شده و به سبب این ناراحتی چنان چه در کتاب وقایع الشهور و الایام آمده است در روز 5صفر سال61هجری قمری به شهادت رسید.
مرقد وی در شهر دمشق (سوریه) امروزه پذیرای بسیاری از شیعیان جهان است.
از میان مورخان شیعی برخی وجود رقیه را مورد تردید قرار داده اند. برخی هم معتقدند که نمی توان این مساله را به طور قاطع رد کرد. شیخ عباس قمی ، در کتاب « نفس المهموم » که در رابطه با وقایع کربلا است و نیز در « منتهی الآمال » که بخش مهمی را به وقایع کربلا اختصاص داده است ، می گوید : « من در هیچ سند معتبری راجع به حضرت رقیه چیزی ندیدم. (اما چون شیخ صدوق آن را نقل کرده است از قول وی آن را نقل می کنم)».
