نشانه های ظهور امام زمان (عج)

1. گرفتن ماه در پنجم ماه رمضان و دیگر گرفتن خورشید در پانزدهم ماه. از زمان فرود آمدن آدم (ع) تا آن موقع چنین خسوف و کسوفی روی نداده است و در آن موقع حساب منجمان به هم می خورد.

2. دو مرگ سرخ و سفید پیدا می شود. مرگ سرخ شمشیر و مرگ سفید طاعون است که حدود دو سوم جهان خواهند مرد.

3. پیامبر صلی الله و علیه و آله به ده نشانه قبل از قیامت اشاره کرده اند که عبارت اند از آمدن سفیانی ، دجال ، دخان ، دابة الارض ، قیام قائم ، طلوع آفتاب از مغرب ، فرود آمدن عیسی از آسمان ، فرو رفتن زمین در شرق ، فرو رفتن زمین در جزیره العرب و آتشی در قلب شهر عدن که که بیرون می آید و مردم را به محشر سوق می دهد.

4. سه نفر از خراسان ، یمن و سفیانی در یک روز و یک ماه و یک سال خواهند آمد و پرچم هیچ یک مانند مرد یمنی نیست. او مردم را به سوی حق دعوت می کند.

5. مهدی (عج) ظهور نمی کند مگر این که علامتی با طلوع خورشید پدید آید.

6. پیامبر (ص) فرمود : زمانی که جوانان فاسد و زنان فاسق شوند ، امر به معروف و نهی از منکر نمی شود ، امر به منکر و نهی از معروف می کنند ، خوب زشت می شود و بد خوب جلوه می کند.

7. امام جعفر صادق نشانه های قبل از ظهور را چنین بیان فرمودند : هر گاه دیدی حق از میان رفت و اهل حق رفتند و دیدی ظلم همه جا را فراگرفته و دیدی که دست در قرآن بردند و چیزهایی که در آن نبود به آن افزودند و آن گاه از روی هوای نفس آن را توجیه کردند و دیدی که دین تغییر و انقلاب پیدا کرده است چنان که آب کاسه تغییر و انقلاب پیدا می کند و دیدی که پیروان باطل بر اهل حق برتری یافته اند و دیدی که فساد در همه جا آشکار است و کسی از آن جلوگیری نمی کند و مرتکبان آن نیز خود را معذور می دانند.

هر گاه دیدی فساد همه جا آشکار است ، مردها بر مردها و زن ها بر زن ها بسنده کرده اند و دیدی که مؤمن لب فرو بسته و حرفش پذیرفته نمی شود و دیدی که فاسق دروغ می گوید و کسی دروغ را بر رخ او نمی کشد و دیدی که کوچک بزرگ را مسخره کند و دیدی که پیوند خویشاوندی را بریده اند و دیدی که بعضی به عمل فاسد خود فخر می کنند و تمجید هم می شوند و او لبخند می زند و کسی هم چیزی به او نمی گوید و دیدی که مردان مانند زنان خود را در معرض عمل نامشروع قرار می دهند و دیدی که زنان با یکدیگر عمل منافی عفت (مساحقه) می کنند.

هر گاه دیدی که مدح این و آن زیاد شده و دیدی که مردم اموال خود را در راه غیر خدا بذل می کنند و کسی او را از این کار برحذر نمی دارند و جلوی آن ها را نمی گیرند و دیدی بعضی از کوشش مؤمنی که در امر دین می کند ، به خدا پناه می برند و دیدی که همسایه ی خود را آزار می رسانند و کسی هم آنان را منع نمی کند و دیدی که کافر از فساد روی زمین خشنود است و دیدی که انواع شراب به طور آشکار نوشیده می شود و مردم خدا نترس گرد آن اجتماع می کنند.

هر گاه دیدی که امر به معروف بی ارزش شده و دیدی که اهل فساد در آن چه خدا نمی پسندد نیرومند و پسندیده اند و دیدی که اهل اخبار و حدیث (علمای دین) خوار شده اند و دوستداران آن ها از نظر افتاده اند و دیدی که راه هرگونه عمل خیری بسته شده و راه اعمال شر باز است و دیدی که حج خانه ی خدا تعطیل شده و مردم را به ترک آن وامی دارند و دیدی که مردم آن چه را که می گویند عمل نمی کنند و هر گاه دیدی که مردان برای عمل نامشروع با مردان و زنان برای عمل نامشروع با زنان غذای خوب می خورند (و خود را تقویت می کنند) و دیدی که ارتزاق مرد از پشت وی و ارتزاق زن از جلوی وی است و دیدی که زنان مانند مردان مجلس ها می گیرند و دیدی که صفات زنان در بنی عباس ظاهر شده ، دست و پای خود را حنا می گیرند و شانه بر موی خود می زنند همان گونه که زن برای جلب نظر شوهرش موی خود را شانه می کند.

هر گاه دیدی که به مردها پول می دهند که با آن ها یا با زنان آن ها عمل نامشروع کنند و دیدی که به مرد رغبت کردند و مردها هم در این عمل به یکدیگر حسد بردند و دیدی که مالدار از شخص باایمان عزیزتر است و دیدی که رباخواری آشکار است و رباخوار ملامت نمی شود و دیدی که زن ها به عمل زنا افتخار می کنند.

و هر گاه دیدی که زن به شوهر خود رشوه می دهد تا از مردان دست بردارد یا با مردان عمل منافی با عفت انجام دهد تا او هم با زنان چنین کند یا در معاشرت با مردان آزاد باشد. و دیدی که بیشتر مردان زنان را با عمل بدشان همراهی می کنند و دیدی که مؤمن محزون و از نظر افتاده و خوار است. و دیدی که بدعت ها و عمل زنا آشکار شده و دیدی که مردم با شاهد دروغ به دیگران ظلم و ستم می کنند.

و دیدی که حرام حلال شده ، و دیدی که امور دینی با رأی شخصی عمل می شود و قرآن و احکام آن معطل می ماند و دیدی که مردم در ارتکاب گناهان گستاخ اند و منتظر رسیدن شب نمی مانند.(بلکه کارها را علناً در روز انجام می دهند. مؤلف بحارالانوار)

هر گاه دیدی که مؤمن جز با قلب خود قدرت ندارد اعمال زشت را نکوهش کند و دیدی که مال بسیار در راه غضب خدا مصرف شود و دیدی که والیان کافران را به خود نزدیک و نیکوکاران را از خود دور کرده اند و دیدی که والیان در اجرای حکم رشوه می خواهند و دیدی که استانداری را به مزایده می گذارند (که هر کس پول بیشتر داد او را به استانداری برسانند. مؤلف).

هر گاه دیدی که مردم با محارم (مادر خواهر خاله عمه و ...) خود نزدیکی و به آنها اکتفا می کنند. و دیدی که مرد با تهمت و سوءظن به قتل می رسد و دیدی که مردها به مردها پیشنهاد عمل زشت می کنند و خود و اموال خود را در اختیار او می گذارند و دیدی که مردان را از نزدیکی با زنان سرزنش می کنند و دیدی که معاش روزمره مرد از راه فروش ناموس زنش تأمین می شود و او این را می داند و به آن تن در می دهد و دیدی که زن شوهر خود را بدبخت می کند و بر خلاف میل او عمل می کند و نفقه ی شوهرش را می پردازد.

و هر گاه دیدی که مرد از این که زن و کلفت او با فروش ناموس خوراکی تهیه می کند ، راضی است و دیدی که قسم خوردن دروغ به خدا زیاد می شود و دیدی که قماربازی زیاد و آشکار است و دیدی که علناً شراب فروشی می کنند و منعی در کار نیست و دیدی که زنان مسلمان خود را در اختیار کافران می گذارند.

و هر گاه دیدی که لهو و لعب آشکار شده و کسی که از کنار آن می گذرد جلوگیری نمی کند یا کسی قادر به جلوگیری از آن نیست و دیدی مرد با شرافتی که در پیش دشمنش از او و قدرتش وحشت دارد ، خوار می شود.

و دیدی که مقربان حکام کسانی هستند که به ما اهل بیت ناسزا بگویند و دیدی که دوستان ما شهادتشان در دادگاه پذیرفته نمی شود و دیدی که به سخنان دروغ رغبت پیدا می شود و دیدی که شنیدن قرآن برای مردم گران و شنیدن سخنان باطل آسان است و دیدی که همسایه به همسایه از ترس زیانش احترام می گذارد و دیدی که مساجد طلاکاری می شود. راست گوترین مردم مقربان تهمت زنندگان دروغ گو هستند و شر و فساد و سخن چینی زیاد شده است.

و دیدی که غیبت ملیح محسوب می شود (صورت خوب پیدا می کند) و مردم یکدیگر را به آن مژده می دهند و حج و جهاد برای غیر خداست و دیدی که ویرانی بیش از عمرانی است و دیدی که معاش مرد از راه کم فروشی تأمین و ریختن خون مردم بی اهمیت شمرده می شود و دیدی که مرد ریاست را برای دنیا می طلبد و خود را به بدزبانی مشهور می کند تا از او بترسند و کارها را به او واگذارند.

هرگاه دیدی نماز سبک شمرده می شود و مرد ثروتمند وجوهات (خمس و زکات) را نمی پردازد. مرده ها را از قبر بیرون می آورند ، اذیت می کنند و کفنش را می فروشند. – هرج و مرج زیاد می شود – مرد شب ها با نشاط و روزها کسل و تنبل است و به امور زندگی اهمیت نمی دهد. با حیوانات عمل زشت می کنند و حیوانات یکدیگر را می درند.

هر گاه دیدی که مرد می رود نماز بگذارد ولی وقتی بر می گردد لباس به تن ندارد و دل های مردم قسی شده و چشمان آن ها خشکیده ( یعنی از خوف خدا اشک نمی ریزند ) و ذکر خداوند بر آن ها دشوار است و دیدی که پلیدی زیاد شده و مردم به آن رغبت نشان می دهند. نمازگزار برای این که مردم او را بینند نماز می گزارد و فقیه برای دنیا و ریاست و غیر دین تحصیل می کند.

هر گاه دیدی که مردم دور کسی را گرفته اند که قدرت در دست اوست. دیدی کسی که طلب حلال می کند در نظر مردم مذموم است و سرزنش می شود. حرام را مدح و احترام می کنند. در مکه و مدینه کارهای خلاف رضای خدا مرتکب می شوند و کسی هم مانع نمی شود و آلات موسیقی در مکه و مدینه آشکار است و دیدی که مرد سخن حق می گوید و امر به معروف و نهی از منکر می کند و در آن حال کسی به قصد نصیحت نزد او می رود و می گوید این را از زبان تو ساخته اند. و دیدی که مردم از شرور تقلید می کنند.

هر گاه دیدی راه خیر به کلی خالی است و کسی از آن راه نمی رود و دیدی که مردم را جابه جا می کنند و کسی هم وحشت نمی کند و دیدی که هر سال بدعت و شرارت بیشتر می شود و دیدی که مردم در مجلس از ثروتمندان پیروی نمی کنند و فقیر کمک می کنند که به او بخندند و برای غیر خدا به او رحم می کنند و دیدی که نشانه ها در آسمان پدید می آید ولی هیچ کس نمی ترسد (این نشانه ها هواپیماها یا سفینه های فضایی و موشک ها نیستند که برای مردم امر عادی شده باشد آیات واقعی و ستاره هایی دنباله دار و اشکال مخصوص از کرات آسمانی است که در آینده خواهیم دید برای همه عادی خواهد شد) و دیدی که مردم در انظار عموم مانند حیوانات ( برای اعمال زشت ) روی هم می جهند و کسی هم از ترس این عمل را تقبیح نمی کنند.

هر گاه دیدی مرد در راه غیر خدا ثروت خود را خرج می کند و از خرج در راه خدا خودداری می ورزد و دیدی که به پدر و مادر بی احترامی می کنند و مقام آن ها را سبک می شمارند و نزد فرزندشان از همه سیه روزترند. پسر به پدرش افترا می بندد و به پدر و مادرش نفرین می کند و از مرگ آن ها خوشحال می شود و دیدی که مرد اگر در روزی گناهی مانند زنا ، کم فروشی و شرابخواری و ... نکرده باشد ، ناراحت است.

و دیدی که اموال اولاد پیامبر (ص) (مانند خمس و زکات و وجوهات ) در راه دروغ ، قمار و شراب خواری صرف می شود و دیدی که با شراب مداوا می کنند و فوائد آن را برای مریض شرح می دهند و از آن شفا می جویند.

و هر گاه دیدی که منافق کارش بالا گرفته ولی اهل حق گوشه گیرند و دیدی که اذان گفتن و نماز خواندن با مزد انجام می گیرد ، مساجد پر از مردم خدا نترس شده و در آن جا غیبت و خوردن گوشت اهل دین جمع شده و وصف شراب و مسکرات می کنند و آدم مست امام جماعت شده و عقل خود را از دست داده و مردم هم ننگ نمی دانند. وقتی کسی مست شد ، احترام پیدا می کند و از وی تقیّه می کنند و می ترسند و او را رها می کنند و حد نمی زنند و به علت مستی او را معذور می دانند.

و هر گاه دیدی که مال یتیم را می خورند و خود را خیرخواه معرفی می کنند و قاضیان برخلاف دستور الهی حکم می کنند ، حکام از راه طمع از خائنان پیروی می کنند ، حاکم تمام ارث را به قیم یا کسی می دهد که فاسق است و بد عمل می کند و بدکاران و فاسقان با آن مال هر چه خواستند می کنند و جلوگیری هم نمی شوند. روی منبرها دستور تقوی نمی دهند و خود عمل نمی کنند ، اوقات نماز را سبک می شمارند و از خوردن حرام و عمل زشت و حرام روی گردان نیستند و دنیا به آن ها روی آورده است.

خلاصه :

هر گاه دیدی که لوا و پرچم های حق کهنه شده ، خود را نگاه دار و نجات از این مهلکه ها را از خداوند بخواه و بدان که مردم با این نافرمانی ها مستحق عذاب اند. اگر عذاب بر آن ها فرود آمد و تو در میان آن ها بودی بشتاب به سوی رحمت حق تا از کیفری که آن ها از سرپیچی از فرمان خدا می بینند ، بیرون بیایی و بدان که خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نمی کند.