رقیه دختر امام حسین (به عربی : رقیۀ بنت الحسین) پدر وی امام سوم شیعیان حسین بن علی علیه السلام و مادرش مطابق بعضی از نقل ها ام اسحاق بوده است.
رقیه دختر امام حسین (به عربی : رقیۀ بنت الحسین) پدر وی امام سوم شیعیان حسین بن علی علیه السلام و مادرش مطابق بعضی از نقل ها ام اسحاق بوده است.
امام حسن مجتبی (ع)، در هنگامی که هنوز بیش از نه بهار از زندگی اش نمی گذشت با فصل های خزان و روز های تیره و تار فراوانی رو به رو شد. غصب خلافت الهی از پدرش و هم چنین ماجرای شهادت مادر و غم های جانسوز دیگر از جمله آن بود. حضرت مجتبی به این اعتبار که فرزند ارشد و ذکور علی و زهرا بود، انس وافری با این دو داشت و لحاظات غمبار و جانسوز این گنجینه عظیم الهی، توسط این سبط نبوی، بازگو شده است.
***********
امام مجتبی(ع)، روزی وارد مسجد نبوی شده و در اوج جو وحشتی که خلیفه اول با رفیقش به وجود آورده بود، به سمت منبر نبوی (ص) رفت. همگان با تعجب به ریحانه ی دل رسول خدا(ص) خیره شده بودند که ناگاه وی با خطاب به ابوبکر گفت: ابوبکر که خود را باخته بود با دستپاچگی گفت: آنگه پایین آمد و دست آن حضرت را گرفته و نزد خود نشاند و گریست(گریه ای که بر حال صاحبش سودی نداشت) مردم سخت حیران و متفکر به این صحنه می نگریستند.
بحار انوار،جلد ۲۹، صفحه ۲۳۲ ح ۱۹
حال ما چه کنیم که بتوانیم امام زمان خویش را بشناسیم و انس و ارتباط حقیقی با آن حضرت برقرار نماییم؟ در اینجا به برخی از مهمترین راههای آن اشاره مینماییم: تقوا و عشق و محبت به آن سرور.
امام باقر (ع) فرموده اند:
به واسطه دوست داشتن ما، گناهان شما آمرزیده مى شود
بسم الله الرحمن الرحیم (انا اعطیناک الکوثر ای پیامبر ما به تو خیر فراوان یعنی فاطمه (س) دادهایم) (فَصَّلِّ لِرَبِّکَ وأنحَر پس بلند شو و به شکرانه این نعمت نماز بخوان و سپس در راه خدا شتری را نحر کن نمیگوید گوسفندی یا گاوی آنقدر نعمت بزرگ است که وَأنحَر شتری را نحر کن و بین فقرا تقسیم کن آیه 8 و 9 آیه ایثار)
روایت از پیامبر اکرم (ص ) در خانه عایشه بود،امام حسین علیه السلام آمد، عایشه خواست مانع شود، رسول خدا(ص ) جریان آتیه حسین علیه السلام و مقامات او و زائرش را ذکر مى فرماید: که حسین علیه السلام در زمین کربلا کشته و مدفون مى گردد، هرکس او را زیارت کند ثواب یک حجّ و یک عمره من به او داده مى شود، عایشه تعجّب کرد و گفت : ثواب حجّ و عمره شما!
فرمود: بلى ثواب دو حجّ و دو عمره من .
باز عایشه تعجّب کرد! و رسول خدا(ص ) فرمود ثواب سه حجّ و سه عمره من .
همینطور زیاد فرمود، که در روایت چنین است ثواب نود حجّ و نود عمره رسول خدا (ص ) براى زائر قبر حسین علیه السلام است .
البته از این حجّ و عمره تا نود با اعتبار حال و معرفت و محبّت زائر قبر حسین علیه السلام است ، با چه علاقه اى رو به قبر حسین علیه السلام رفته است .
و نیز فرمودند چنین ثوابهاى عظیمى که براى زیارت کننده قبر حسین علیه السلام است موجب دلشادى من گردید.
چرا امام حسین علیه السّلام شهادت را طلبید؟
انحرافات اخلاقی و اعتقادی از سقیفه آغاز شد و در حاکمیّت معاویه به اوج خود رسید، و انواع جعل و تحریف و مسخ ارزشها شکل گرفت و با طرح ولایت عهدی یزید بزرگترین و خطرناکترین انحراف، دین الهی را مورد تهدید قرار می داد که:
جنایتکار شرابخواری با عنوان خلیفه مسلمین، قدرت سیاسی کشور را در دست گیرد، و با هواپرستی و شهوت زدگی و روح انتقام جویی از ارتکاب بزرگترین جنایت ها باکی نداشته باشد چاره ای جز قیام خونین نیست.
پس دفاع از اسلام و اصالت دین، یک وظیفه الهی است که متناسب با روشها و نوع تهاجمات دشمن باید تحقّق یابد.
در زمان معاویه باید بگونه ای عمل کرد که در زمان یزید کاربُرد ندارد.
زیرا یزید، عنصر فاسدی بود که آشکارا مرتکب جنایت می شد؛
آدم می کُشت؛
میمونی را در آغوش گرفته با مردم ملاقات می کرد؛
مجلس بزم شراب داشت و جلسات میگساری ترتیب می داد؛
و از نظر سیاسی، از بزرگترین باند خطرناک روزگار خویش بنام سردمداران بنی امیّه حمایت می کرد، و قدرت سیاسی و حکومتی را نیز در دست خود داشت و مردم زمان او نیز ساکت بودند.
سکوت مردم از جانبی، و قدرتمندی حزب اُموی از جانب دیگر کار را بر همه مصلحان دشوار کرده بود و خطرات دامنگیر دین، آنچنان ویرانگر و نابود کننده بودند که روشهای دفاعی معمول کارساز نبود.
نه برخورد سیاسی نتیجه ای داشت؛ و نه اقدامات تبلیغی و فرهنگی می توانست مفید باشد؛ و دشمن نیز نه از تهدید می هراسید؛ و نه از افشاگری ها باکی داشت؛ از این رو حضرت اباعبدالله علیه السّلام تنها یک راه را کارساز می دانست و آن قیام خونین عاشورا است که در آن شرائط حساس و در برابر تهاجمات ویرانگر اُمویان تنها با «شهادت طلبی» و ایثارگری می توان دین را آزاد ساخت، و دشمن را از پا درآورد، و ریشه های تحریف و انحراف را خشکاند.
منبع: انگیزه های قیام عاشورا، ص ۱۵۱ و ۱۵۲.
علت به تعویق افتادن نبرد امام حسین(ع) چه بود؟
روز نهم ماه محرّم، تاسوعای سال ۶۱ هجری امام حسین علیه السّلام و یارانش در محاصره نیروهای کوفه بودند. روزی بود که آب را به روی اهل بیت علیهم السّلام و یاران امام بسته بودند، راه ها همه تحت کنترل بود تا کسی به امام نپیوندد.
تهدیدهای سپاه عمر سعد، جدّی تر و حالت تهاجمی آنان به سوی خیمه ها بیشتر می شد. عصر روز پنجشنبه تاسوعا، ابن سعد با دستوری که از ابن زیاد دریافت کرده بود، آماده جنگ با حسین علیه السّلام شد. گروهی از سپاه کوفه به سوی خیمه گاه امام تاختند. امام کنار خیمه اش نشسته و به شمشیر تکیه داده بود.
حسین علیه السّلام برادرش عباس را همراه جمعی جلو فرستاد تا از هدف مهاجمان آگاه شوند. چون فهمیدند که به قصد جنگ یا گرفتن بیعت آمده اند، به دستور امام، آن شب را مهلت طلبیدند تا به عبادت و نماز بپردازند، و درگیری به فردا موکول شود.
امام صادق علیه السّلام درباره محاصره شدن سیّدالشهداء در روز عاشورا فرموده است:
تاسوعا روزی است که حسین علیه السّلام و اصحاب او در کربلا محاصره شدند و سپاه شامیان بر ضدّ آنان گرد آمد. ابن زیاد و عمر سعد نیز از فراهم آمدن آن همه سوار خوشحال شدند و آن روز، حسین علیه السّلام و یارانش را ناتوان شمردند و یقین کردند که دیگر برای او یاوری نخواهد آمد و عراقیان نیز او را پشتیبانی نخواهند کرد.
از امام صادق (ع) نقل شده است که فرمودند: شفای هر دردی در تربت امام حسین (ع) وجود دارد و این دارو بهترین و بزرگترین دارو است.
فضیلت زیارت امام حسین (ع) از حد شمارش بیرون است و در بیان نمیگنجد. در اخبار و روایات بسیاری وارد شده است که زیارت حضرت اباعبدالله (ع) معادل حج، عمره، جهاد و درجاتی بالاتر از اینها است.
از حضرت باقر (ع) نقل شده است: زیارت امام حسین (ع) با فضیلتترین اعمال است. حضرت باقر (ع) فرمودند: شیعیان ما را به زیارت امام حسین (ع) امر کنید.
در بعضی روایات آمده است که اگر کسی تمام عمر خود را حج به جا آورد، ولی به زیارت امام حسین (ع) نرود، حقی از حقوق خدا و رسولش (ع) را ترک کرده است. در روایات، آثار و فواید فراوانی برای زیارت حضرت اباعبدالله (ع) ذکر شده است که برخی از آنها عبارتاند از:
1. زیارت امام حسین (ع) باعث آمرزش گناهان، سبک شدن حساب و بالا رفتن درجات انسان در روز قیامت است.
2. خداوند متعال جان و مال زائر امام حسین (ع) را حفظ میکند تا او را به خانوادهاش برگرداند.
3. زیارت حضرت، غم را زایل و شدت جان کندن و هول قبر را برطرف میکند.
4. هر مالی که در راه زیارت آن حضرت صرف شود، هر درهم آن هزار درهم، بلکه 10هزار درهم برای او حساب میشود.
5. وقتی زائر امام حسین (ع) به سوی قبر آن حضرت میرود، چهار هزار ملک از او استقبال میکنند و چون برمیگردد او را مشایعت میکنند.
6. پیامبران و اوصیای ایشان، ائمه و ملائکه همه به زیارت آن حضرت میآیند و برای زائران حضرت دعا کرده، به آنها بشارت میدهند.
7. نظر رحمت حق تعالی به زائران امام حسین (ع) بیش از اهل عرفات است.
8. در روز قیامت، همه آرزو میکنند کاش زائر آن حضرت بودند؛ چرا که هر لحظه از کرامت و بزرگواری آنها مشاهده میکنند.
9. ترک زیارت آن حضرت موجب نقصان دین و ایمان و انجام ندادن حق بزرگی از حقوق پیغمبر (ع) است.
10. در روایات بسیاری وارد شده است که زیارت آن حضرت معادل حج و عمره است.
11. زیارت آن حضرت باعث آسان شدن حسابها و اجابت دعا میشود.
12. زیارت آن حضرت باعث طول عمر و حفظ مال میشود.
13. زیارت آن حضرت باعث زیاد شدن روزی و رفع اندوه و گرفتاریها میشود.
پس از بازگشت کاروان اسراء به مدینه در سال 61 هجری، آن امام، به تعلیم و تربیت پیروان صدیق اسلام پرداخت. صحیفه سجادیه علاوه بر یک دوره درس نیایش و تضرع، شامل یک مکتب بزرگ فکری و اعتمادی برای پیروانش بود.
آن حضرت در طول دوره امامت خویش مرارتهای فراوانی دید و معاصر با خلفای ستمگری از آل مروان، همچون عبدالملک مروان و پسرش سلیمان بود و سرانجام در روز 12 محرم سال 95 هجری به زهر جفای حاکمیت مروانی مبتلاء و به شهادت رسید و در کنار عموی بزرگوارش، حضرت مجتبی(ع)، در بقیع مدفون گردید.